Na przedostatnim wakacyjnym spotkaniu w bibliotece rozmawialiśmy o bardzo znanej, ale niezbyt lubianej postaci bajkowej – czarownicy. Nazywana jest ona różnie – czarownica, wiedźma, baba jaga. Zarówno w bajkach jak i filmach jej postać kojarzy się nam z czarnym charakterem. Słowo "wiedźma" pochodzi od słów: wiedzieć, wiedza. Czyli to kobieta posiadająca wiedzę, i to wiedzę tajemną. Zgłębia ją w mrocznym wnętrzu chaty, z dala od ludzkich siedzib. Czarownica rzuca uroki i czary, które wymyśla nocą w swoim domu. Musi doskonale znać się na ziołach, latać na miotle i znać na pamięć wszystkie zaklęcia. Sporządza diabelskie napoje i trucizny. Czyta przyszłość z kryształowej kuli i fusów. Postacie czarownic występują w wielu sławnych opowieściach ludowych w całej Europie. Straszono nimi dzieci, wymuszając posłuszeństwo. Najbardziej sławna wiedźma to Baba Jaga, zwana też Babą Jędzą.
Ale w literaturze nie wszystkie czarownice są złe, są też te dobre, które pomimo swego wyglądu, swymi czarami niosą pomoc tym, którzy są w potrzebie. Właśnie o takiej dobrej czarownicy jest opowiadanie Mai Strzebońskiej „ Czarownica i tajemnicza mikstura ”, które wspólnie czytaliśmy. Po jego przeczytaniu każdy wykonał dla siebie papierową – „dobrą” czarownicę.
