Kolejne zajęcia rozpoczęliśmy od wysłuchania bajki terapeutycznej "Strach wcale nie ma wielkich oczu..." autorki Hanny Szagi. W trakcie rozmowy o bajce dowiedzieliśmy się dlaczego główny bohater odczuwał lęk, jak i z czyją pomocą sobie poradził oraz jakie – koniec końców, były pozytywne aspekty tego lęku.
Tym razem skupiliśmy się na wyrażaniu i odczuwaniu różnych emocji, ćwiczyliśmy je na swoich twarzach oraz ocenialiśmy zdolności aktorskie rówieśników – każdy z nas starał się odwzorować daną emocję najlepiej jak potrafił. W ćwiczeniu dotyczącym mówieniu o emocjach, wykorzystaliśmy kostkę uczuć. Na koniec pierwszej części zajęć zagraliśmy w grę "Wszystkie osoby które..." wykorzystując różne emocje.
Druga część zajęć to część artystyczna. Tym razem użyliśmy specjalnych farb do szkła, odpowiednich pędzli oraz małych antyram. Każdy uczestnik miał za zadanie stworzyć kolorową mandalę wywodzącą się z Indii.
