„Cmentarz w Pradze” to powieść Umberto Eco omawiana na kwietniowym spotkaniu DKK.
Ciężki orzech do zgryzienia albo raczej do przeczytania miały nasze klubowiczki. Umberto Eco zaskoczył wszystkich swoją książką z tajemniczym tytułem “Cmentarz w Pradze”, która jak uważa autor, jest autentyczną wizją powstania loży masońskich i innych sekt o niemoralnym podłożu.
Czytając książkę znajdujemy się w roku 1897 i zagłębiamy w tajemnice głównego bohatera Simonio Simoniniego, sześćdziesięciosiedmioletniego szpiega mieszkającego w jednej z paryskich dzielnic, piszącego dziennik, w którym opisuje swoje przeszłe życie. Książka zawiera dużo historycznych wątków i postaci, które są przedstawione w wiarygodnym świetle, przenosząc czytelnika w odległe czasy XIX wieku. Podążając za słowami dziennika Simoniniego odkrywamy jego przeszłość, zmagania. Spotykamy się z generałem Garibaldim, pisarzem Dumasem i wieloma innymi postaciami, których Eco nie przyćmiewa, lecz ukazuje w historycznym i autentycznym świetle. Głównym wątkiem w książce jest antysemicka mistyfikacja - Protokołów Mędrców Syjonu. Simonini ma na celu oszustwo dokumentu poświęconego spotkaniu dwóch Żydów na starym żydowskim cmentarzu w Pradze, którzy rzekomo obmyślają plan przejęcia władzy nad światem.
Powieść rozpala wyobraźnię, wciągając jednocześnie czytelnika w korowód postaci i wydarzeń, smakowitych, często pikantnych szczegółów. Eco twierdzi, że chciał opisać historię XIX wieku, lecz miejscami wydaje się, że pisze o ludziach nam współczesnych, którzy codziennie pojawiają się na ekranach naszych telewizorów.
