Pierwszym opublikowanym wierszem Marii Konopnickiej, był napisany pod pseudonimem Marko "Zimowy poranek", który ukazał się w 1870 r., później w 1876 , na łamach „Tygodnika Ilustrowanego” ukazał się jej poemat „W górach”, pozytywnie oceniony przez samego Henryka Sienkiewicza, a w 1881 roku Maria Konopnicka wydała swój pierwszy tomik zatytuowany „Poezje”.
Tym razem na spotkaniu klubu DKK przypomnieliśmy sobie treści kilku znanych, lub mniej znanych wierszy poetki "Wolny najmita", "A jak poszedł król na wojnę", "Pójdę ja, pójdę drogą daleką...". Z niektórymi klubowicze zetknęli się już w szkole podstawowej omawiając je na lekcjach języka polskiego lub pamiętając je z akademii szkolnych. Dzisiejsze spotkanie wprowadziło wszystkich w sentymentalny, liryczny klimat. Poezja Marii Konopnickiej ma to do siebie, że często doprowadza czytelnika do wzruszenia i współczucia, a poprzez zawartą w wierszach różnego rodzaju symbolikę, np. biblijną czy romantyczną, a także odwołania do tradycji, literatury i sztuki porusza serca i budzi wspomnienia za tym co było.