Niespełna miesiąc od śmierci Zofii Posmysz, nasz dyskusyjny klub miał okazję omawiać jedną z jej powieści "Wakacje nad Adriatykiem". To tragiczne wydarzenie stało się okazją do bliższego poznania bardzo ciekawej biografii pisarki i jej dorobku literackiego.
Zofia Posmysz (1923-2022) - pisarka, scenarzystka. W czasie II wojny światowej więżniarka dwóch obozów koncentracyjnych Auschwitz i Ravensbrück. Po wojnie zamieszkała w Warszawie. W 1945 zadebiutowała literacko wspomnieniami "Znam katów z Belsen...". Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, pracowała m.in. w piśmie "Głos Ludu" jako korektorka, w Polskim Radiu współtworząc od 1960 roku powieść radiową "W Jezioranach". Rozgłos przyniosło jej słuchowisko radiowe "Pasażerka z kabiny 45", na motywach którego powstał film "Pasażerka" w reżyserii Andrzeja Munka, a następnie książka pod tym samym tytułem wydana w 1962 roku.
"Czy można uratować kogoś, kto sam wydał na siebie wyrok?" Ten cytat umieszczony na okładce książki stał się głównym wątkiem dyskusji. Powieść "Wakacje nad Adriatykiem oparta jest na wstrząsających wydarzeniach z życia Zofii Posmysz. To relacja dwóch kobiet, które trafiły do obozowego piekła. Jedna walczy o przetrwanie i wierzy, że uda się jej przeżyć, druga zrezygnowana, bez nadziei na ocalenie. Teraźniejszość ukazana jest tu naprzemiennie z przejmującym dramatem z przeszłości, być może po to aby łagodzić w czytelniku ogrom emocji wywołany opisami życia codziennego w obozie koncentracyjnym. To zderzenie dwóch światów - piękna rajskiej chorwackiej plaży i piekło obozu koncentracyjnego sprawia, że powieść pozostaje czytelnikowi na długo w pamięci.
