Na kilku poprzednich spotkaniach dyskusyjnych klubów książki rozmawialiśmy głównie o twórczości Marii Konopnickiej, która jak zauważyli klubowicze jest bardzo różnorodna. Pisarka tworzyła opowiadania o rozwiniętej fabule i rozbudowanych opisach środowisk. Napisała powieść baśniową dla dzieci "O krasnoludkach i sierotce Marysi", liczne wiersze patriotyczne np. czy "Pieśń o domu" oraz nowele "Dym", "Nasza szkapa", "Mendel Gdański". Autorka barwnych opowiadań "O Janku Wędrowniczku" i "Na jagody" czy zabawnych wierszy "Stefek Burczymucha", "Pan Zielonka", zdobyła sobie trwałą pozycję wśród twórców literatury dla dzieci. Cykle pieśni ludowych "Z łąk i pól" i "Na fujarce" przyniosły jej dużą popularność i miano pieśniarki ludu polskiego. W swych utworach protestowała przeciwko krzywdzie ludzkiej, ukazując niedolę najuboższych warstw społecznych.
Analizując wiele różnych źródeł biograficznych o Konopnickiej stwierdzamy, że w twórczości zawarte jest odzwierciedlenie każdego etapu z życia pisarki.
W życiu prywatnym, rodzinnym raczej nie świeciła przykładem. Jak donoszą źródła rodzina nigdy nie stała u niej na pierwszym planie. Swoje dzieci dzieliła na te "dobre' i "złe". Jedna z tych "złych" córek Helena targnęła się nawet na życie matki. Dla Konopnickiej zawsze ważniejsza była praca społeczna i życie w kręgu kultury.
Czytelników zainteresował również kontrowersyjny wątek biografii dotyczący zażyłych stosunków pisarki z Marią Dulębianką - działaczką społeczną, feministką, malarką, pisarką i publicystką. Pod jej wpływem Konopnicka mocno zaangażowała się w działania na rzecz równouprawnienia kobiet. Według części biografów poetki, kobiety przez dwadzieścia lat były partnerkami życiowymi.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
