Rozpoczynając spotkanie DKK, zanim przeszliśmy do omawiania treści przeczytanych przez nas opowiadań, przypomnieliśmy sobie cechy charakteryzujące baśń. Do ich głównych elementów należą: niemożność wskazania konkretnego czasu i miejsca akcji, występowanie postaci i elementów fantastycznych oraz zwycięstwo dobra nad złem. Śledząc historie głównych bohaterów dwóch wybranych baśni polskich: "O wężowej wdzięczności" Marii Kruger oraz "Chłopiec z Perły Urodzony" Ewy Szelburg-Zarębiny łatwo udało się nam wskazać te treści, które mogły wydarzyć się naprawdę, oraz te które są fikcją literacką. Cała grupa jednogłośnie stwierdziła, że im więcej w opowiadaniu fantastycznych zjawisk, zdarzeń, postaci tym całość staje się bardziej ciekawa, tajemnicza, magiczna, a przez to sprawia, że z wielką niecierpliwością czeka się jej końca. Na zakończenie spotkania sami zabawiliśmy się w baśniopisarzy. Wykorzystująć twz. "kości opowieści", stworzyliśmy własną magiczną opowieść.
Dawno, dawno temu... ;-)
