Dlaczego w bibliotece odbył się na warsztat szycia ręcznego, gdy maszyny do szycia są ogólnie dostępne?
Po pierwsze, każda zainteresowana osoba mogła się zgłosić na zajęcia, bez zastanawia się skąd weźmie maszynę.
Po drugie, coraz mniej młodych osób i tych trochę starszych miało możliwość nauczenia się korzystania z dobrodziejstwa, jakim jest igła i nitka. Umiejętność przyszycia guzika, starannego zacerowania prostego rozdarcia, zszycia rozprutego szwu przyprawia niekiedy nas o ból głowy. Nikogo w dzisiejszych czasach nie namawiamy do szycia ręcznego ubrań, to zajęcie wyłącznie dla koneserów. Co innego wykańczanie lub naprawianie ubrań. Tutaj szycie ręczne niejednokrotnie okazuje się o wiele skuteczniejsze niż przeciętna maszyna.
Po trzecie, ręczne szycie to sposób na wyciszenie, ukojenie nerwów porównywalne z medytacją i kreatywne spędzenie czasu.
Uczestnicy spotkali się na 3 godzinnych zajęciach, na których przy ciepłej kawie lub herbacie oraz domowym cieście poznali podstawowe ściegi szycia ręcznego (stebnówka i za igłą). Wykorzystując te dwa ściegi „szwaczki” stworzyły kolorowe i praktyczne igielniki zapinane na guziczki. Na koniec pracy nad przybornikiem przyszedł czas na ścieg drabinkowy (kryty). Ostatnim zadaniem do wykonania podczas warsztatów było wykonanie łatki zgodnie z zasadami tradycyjnego cerowania. W krótkich przerwach był czas na zapoznanie się z literaturą dostępną w bibliotece związaną z szyciem oraz wystawą rzeczy ozdobionych metodą cerowania japońskiego (boro i sashiko) przyszywanie łat, którą przywiozła ze sobą prowadząca Joanna Michalska Brzezińska z Fundacji Nitkomniacy.
Zapamiętaj!
Technikę naprawiania zawsze należy dobrać do rodzaju uszkodzenia. Nigdy nie zszywaj dziur! Zszyć możesz jedynie pęknięcia na szwie. Dziury, przetarcia i pęknięcia w materiale zawsze wymagają łaty, jakiegoś wzmocnienia materiału w miejscu uszkodzenia.
Naprawiaj nie wyrzucaj, chroń planetę i siebie.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach realizacji Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 2.0 na lata 2021-2025