Tym razem na spotkaniu DKK w żeńskim gronie, rozmawialiśmy o mężczyznach i ich rozterkach. "Mężczyźni bez kobiet" Harukiego Murakamiego to zbiór siedmiu opowiadań, w których autor z charakterystyczną dla siebie subtelnością i nutą surrealizmu portretuje mężczyzn stojących w obliczu utraty, samotności i zagadki, jaką są dla nich kobiety.
Gdy kobieta znika z twojego życia, nie zabiera tylko siebie — zabiera też cząstkę ciebie. W Mężczyznach bez kobiet Haruki Murakami snuje siedem historii o mężczyznach, których życie przenika pustka, wspomnienia i cicha dziwność codzienności. Bohaterowie, często zamknięci w sobie i wyobcowani, próbują poradzić sobie z pustką po rozstaniach, zdradach czy śmierci partnerek. Murakami pokazuje, że brak kobiety w życiu mężczyzny to nie tylko brak osoby u boku, ale również brak części własnej tożsamości.
Wszystkie opowiadania odsłaniają różne odcienie miłości — od namiętności po obojętność — i uświadamiają, że relacje pełne są niedopowiedzeń, a drugi człowiek, zwłaszcza kobieta, pozostaje w pewnym sensie niepoznawalny. Pamięć dawnych związków kształtuje teraźniejszość bohaterów, a codzienność, w której żyją, często przenika dziwność i subtelny absurd. Murakami nie daje czytelnikowi gotowych odpowiedzi, zamiast tego zostawia go z refleksją i uczuciem delikatnego niedosytu, które staje się integralną częścią jego prozy.
