Za nami pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Tym razem tematem rozmowy była książka Aleksandry Szarłat „SPATiF. Upajający pozór wolności”, która wzbudziła wiele emocji i ciekawych refleksji wśród uczestniczek.
SPATiF, czyli Klub Aktora Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu, był miejscem spotkań nie tylko aktorów, ale także pisarzy, muzyków, reżyserów oraz innych przedstawicieli świata sztuki. Lokal ten, zlokalizowany początkowo przy ulicy Pankiewicza, a później przeniesiony na Aleje Ujazdowskie, stał się swoistą wyspą wolności w realiach PRL-u. O wejściu do SPATiF-u marzyli wszyscy: od artystów, przez członków KC, po opozycjonistów
Większość zgodnie przyznała, że książka Szarłat świetnie oddaje klimat epoki, ukazując SPATiF jako miejsce, gdzie artystyczna bohema szukała swobody i inspiracji. Podkreślano barwne anegdoty, które autorka zebrała od świadków tamtych czasów, oraz interesujące portrety znanych postaci, takich jak Kalina Jędrusik, Gustaw Holoubek czy Daniel Olbrychski. Pojawiły się także refleksje na temat wpływu alkoholu na życie artystycznej bohemy.
W trakcie rozmowy pojawiło się również pytanie: czy SPATiF rzeczywiście był enklawą wolności, czy raczej iluzją swobody w kontrolowanym przez władzę PRL-u świecie. Dyskusja zeszła także na temat inwigilacji artystów przez bezpiekę i tego, jak ceną za „przywilej” funkcjonowania w klubie mogło być dostosowanie się do reguł gry narzuconych przez władzę.
Spotkanie DKK poświęcone książce „SPATiF. Upajający pozór wolności” okazało się emocjonującą podróżą do świata artystycznej Warszawy, a książka Aleksandry Szarłat – lekturą, która wzbudziła wiele refleksji i wspomnień.
