"Mężczyźni bez kobiet” to zbiór opowiadań Harukiego Murakamiego, który – jak wiele jego dzieł – porusza temat samotności, straty i kruchej ludzkiej psychiki.Jednak klubowicze uznali że w tej książce jest za dużo seksu. Zatem pierwszym pytaniem w dyskusji stała się teza "Czy seks po prostu jest zbyt dominującym środkiem wyrazu emocji, czy też pełni dla bihaterów funkcję substytutu bliskości?" Mężczyźni często stają się osobami, które nie potrafią sobie radzić w trudnych sytuacjach życiowych, więc intymność cielesna staje się jedynym mostem do drugiego człowieka. Zdaniem klubowiczów Murakami upraszcza relacje międzyludzkie, a może celowo pokazuje, jak ubogie emocjonalnie bywają jego postacie. Kobiety często są w tych opowiadaniach zredukowane do obiektów seksualnego pożądania lub tajemniczych istot, których nie da się „posiąść” do końca – ani fizycznie, ani emocjonalnie.
Opowiadania rzeczywiście mogą być postrzegane, jako niezrozumiałe lub trudne w odbiorze dla europejskich (czy szerzej: zachodnich) czytelników, ponieważ pokazuje inną wrażliwość kulturową,
