W książce Zofii Posmysz Wakacje nad Adriatykiem w obozie koncentracyjnym Auschwitz spotkały się dwie kobiety. Każda z nich inaczej podchodzi do ratowania swojego życia w tym piekle. Ta słabsza ciągle wspierana przez silniejszą, kiedy decyduje się na samodzielność traci życie. W powieści ma się wrażenie, że cały czas jej szukała. Jednak, kiedy czuje oddech śmierci zwaraca się o pomoc. Główna bohaterka stara się za wszelką ceną dostosować do realiów z jakim przyszło się jej zmierzyć. Żyje z dnia na dzień, nie planuje przyszłości. Stara się wpasować w życie obozowe, co pomaga jej przetrwać. Po wojnie, każde spotkanie z kulturą niemiecką wywołuje w niej traumatyczne przeżycia.
Autorka skupia się w utworze na relacjach łączących ją z Ptaszką, przemyśleniach i relacjonowaniu faktu, że udało się jej przeżyć w obozie koncentracyjnym oraz tego jak to jej się udało.
W trakcie dyskusji skupiliśmy się na dwóch pytaniach: Dlaczego Ptaszka chciała umrzeć?Czy jej pragnienie śmierci, trwało do końca? Jak człowiek zmienia się w rzeczywistości obozowej?
